loading...
پایگاه اینترنتی سربندهای خاکی×××آدرس جدید ما:http://shohada.louk.ir
تبلیغات ویژه همسنگران

آخرین ارسال های انجمن
montazerani بازدید : 1300 شنبه 13 خرداد 1391 نظرات (0)

 

دوره ی خلبانی ام توی آمریکا تموم شده بود

ولی بخاطر گزارش هایی که توی پرونده ام اومده بود ،گواهینامه بهم نمی دادن

اگه گواهینامه پایان دوره ام تایید نمیشد ، دو سال زحمتم توی غربت به هدر می رفت

بلاتکلیف بودم و نگران که بالاخره چی میشه

تا اینکه یه روز مسئول دانشکده که یه ژنرال آمریکایی بود احضارم کرد

ژنرال آخرین کسی بود که باید نسبت به قبول یا رد شدنم اظهار نظر می کرد

ازم سوالایی پرسید و من هم جواب دادم

از نوع سوالاش فهمیدم نظر خوبی نسبت به من نداره و دنبال بهانه می گرده تا ردم کنه

نگران بودم که بالاخره چی میشه

توی افکار خودم بودم که یه نفر وارد اتاق شد و ژنرال رو خواست

ژنرال هم بلافاصله از اتاق خارج شد

لحظاتی رو توی اتاق تنها بودم

به ساعتم نگاه کردم ، دیدم وقت نماز ظهر رسیده

با خودم گفتم ای کاش اینجا نبودم و می تونستم نمازم رو اول وقت بخونم

اما دیدم هیچ کار مهمی بالاتر از نماز اول وقت نیست

تصمیم گرفتم همون جا نمازم رو بخونم

رفتم یه گوشه از اتاق

روزنامه ای پهن کردم و مشغول نماز شدم

وسطای نمازم بود که ژنرال برگشت

اما من به نمازم ادامه دادم

با خودم گفتم هر چه بادا باد ، هر چی خدا بخواد همون میشه...

 

... نمازم که تموم شد از ژنرال عذر خواهی کردم

ایشون راجع به کاری که انجام می دادم ، سوال کرد

بهش گفتم داشتم عبادت می کردم

گفت بیشتر توضیح بده

من هم در مورد عبادت و نماز براش صحبت کردم

پس از حرفای من ژنرال سرش رو تکون داد و گفت:

مث اینکه همه ی این مطالبی که توی پرونده ات اومده مربوط به همین کاراست

 لبخندی زد و پرونده ام رو امضاء کرد

بعد به احترام من از جا برخاست و پایان دوره ی خلبانی ام رو بهم تبریک گفت

خیلی خوشحال بودم

به محض رسیدن به یه جای خلوت دو رکعت نماز شکر خوندم و از خدا تشکر کردم...

 

                                                       خاطره ای از زندگی شهید عباس بابایی

                                                      منبع: کتاب پرواز تا بی نهایت ، صفحه ۴۲


montazerani بازدید : 591 جمعه 12 خرداد 1391 نظرات (0)

گاهی دلم می گیرد

از آدم هایی که در پس نگاه سردشان با لبخندی گرم

فریبت می دهند

دلم می گیرد از خورشیدی که گرم نمی کند

و نوری که تاریکی می دهد

از کلماتی که چون شیرینی افسانه ها فریبت می دهند

دلم می گیرد از سردی

چندش آور دستی که دستت را می فشارد

و نگاهی که به توست و هیچ وقت تو را نمی بیند

از دوستی که برایت

هدیه

دو بال برای پریدن می آورد

و بعد پرواز را با منفور ترین کلمات دنیا معنی می کند

دلم می گیرد از چشم امید داشتنم به این همه هیچ

گاهی حتی

از خودم هم دلم می گیرد


montazerani بازدید : 451 جمعه 12 خرداد 1391 نظرات (0)

حاجی خیلی وقت ها دیر به دیر می یومد خونه
یه بار اومدنش خیلی طول کشید
بعد از یک ماه اومد
من توی آشپزخونه بودم که صدای درب خونه رو شنیدم
با خودم گفتم چون یک ماه نیومده بذارم خودش بیاد و اول بهم سلام بده
نرفتم استقبالش و توی اشپزخونه موندم تا بیاد سراغم
اما هر چه صبر کردم نیومد
نگرانش شدم
ترسیدم اتفاقی براش افتاده باشه
سریع خودم رو به دم درب رسوندم
دیدم در حال باز کردن بند پوتینهاش خوابش برده
انگار چند روزی نخوابیده بود...

خاطره ای از زندگی شهید حاج ابراهیم همت
راوی: همسر شهید

دلم می خواد یه دقیقه ، فقط یه دقیقه درگیری های ذهنی تون رو کنار بذارین و به این فکر کنین که ما باید در مقابل این ایثارها چیکار کنیم؟
واقعا چطور می تونیم جوابگوی ادمایی باشیم که بهترین روزهای زندگیشون ، اوج جوونی شون رو خرج آینده ی ما کردند؟
چطور می تونیم جبران کنیم این همه فداکاری رو ؟
چیکار کنیم که سر بلند باشیم جلو آدمایی که از لذت حضور در کانون گرم خانواده شون گذشتند تا گرمای زندگی امروز ما حفظ بشه؟
از حق در کنار همسر بودن گذشتند تا ما الان در کنار خانواده مون احساس ارامش کنیم؟
خم شدند تا ما خم نشیم؟
فکر کنیم تا به جواب برسیم...
فقط امیدوارم اینبار به جای گفتن جمله ی کلیشه ایِ شهدا شرمنده ایم ، بگیم شهدا آماده ایم
آماده ی توبه ، آماده ی زندگی امام زمانی و....
البته ما هر کار کنیم شرمنده ی ایثار و فداکاری شهدا خواهیم بود
ولی اگه در مقابل تمام این فداکاری ها فقط بگیم شرمنده ایم و کاری انجام ندیم ، هم به خودمون ظلم کردیم و هم به شهدا.
شرمنده ی شهدا بودن زمانی مفیده که ما رو به ادامه ی راهشون تشویق کنه
پس اگر هنوز شرمندگی شهدا توی وجودمون به صورت یه شعار باقی مونده ، بیایم با ادامه ی راه شهدا به عمل تبدیلش کنیم
خواستن توانستنه....بسم الله بگیم و از همین الان شروع کنیم



montazerani بازدید : 578 چهارشنبه 10 خرداد 1391 نظرات (2)

 

مصطفی بچه محلمون بود

بین دوستام تنها کسی بود که یه هفته قبل از شهادتش می دونست شهید میشه

این رو از حرفاش فهمیدم

مدام می گفت: حمید! به والله من در حالی که می خندم شهید میشم

اونوقت امام زمان عج میان بالای سرم

بهش می گفتم: شاید ترکش بخوره به سر و صورتت و دیگه نتونستی بخندی

می گفت: حالا می بینی...

 

... چند دقیقه قبل از شهادتش مدام می خندید

گفتم: چرا اینقدر می خندی؟

گفت: صبر کن ! همه چیز تمام شد ، حالا می بینی

اینو گفت و از سنگر رفت بیرون

خمپاره ای اومد و کنارش به زمین خورد

پریدم و تو آغوش گرفتمش

زور زد که حرف بزنه

اما نتونست

خندید و نفس آخر رو کشید

معنی حرفاش رو فهمیدم...

 

راوی: حمید داوود آبادی

                منبع:کتاب روایت مقدس ، صفحه ۹۸


2mg بازدید : 637 چهارشنبه 10 خرداد 1391 نظرات (0)

به یاد عباس بابایی

عباس بابایی در سال 1329، در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دوره ی ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به تحصیل پرداخت و در سال 1348، به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوره آموزش مقدماتی در سال 1349، برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا اعزام شد.
ورود هواپیماهای پیشرفته اف – 14 به نیروی هوایی، شهید بابایی که جزء خلبان های تیزهوش و بسیار ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف – 5 بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف–14 انتخاب و به پایگاه هوایی خاتمی (اصفهان) منتقل شد.

عباس بابایی از پایه گذران سوختگیری هوایی شبانه با هواپیماهای اف۱۴ در دوران پیش از انقلاب بود:

شهید بابایی با دارا بودن تعهد، تخصص و مدیریت قوی چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی محرز و در تاریخ 7/05/1360 فرماندهی پایگاه هشتم هوایی (اصفهان) بر عهدهء او گذاشته شد.
به هنگام فرماندهی پایگاه با استفاده از امکانات موجود آن، به عمران و آبادانی روستاهای مستضعف نشین حومه پایگاه و شهر اصفهان پرداخت و با تامین آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و احداث حمام و دیگر ملزومات بهداشتی و آموزشی در این روستا، خدمات شایان توجهی را انجام داد. بابایی، با کفایت، لیاقت و تعهد بی پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه اصفهان از خود نشان داد، در تاریخ 9/9/1362 با ارتقاء به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیات نیروی هوایی ارتش منصوب و به تهران منتقل گردید.
وی با بیش از 3000 ساعت پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده، قسمت اعظم وقت خویش را در پرواز های عملیاتی و یا قرارگاه ها و جبهه های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد و به همین ترتیب چهره آشنای رزمندگان و یار وفادار فرماندهان قرارگاه های عملیاتی بود و تنها از سال 1364 تا هنگام شهادت، بیش از 60 مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید! او برای پیشرفت سریع عملیاتها و حسن انجام امور، تنها به نظارت اکتفا نمی کرد، بلکه شخصاً پیشگام می شد و در جمیع مأموریت های جنگی طراحی شده، برای آگاهی از مشکلات و خطرات احتمالی، اولین خلبان بود که شرکت می کرد.
سرلشکر بابایی به علت لیاقت و رشادت هایی که در دفاع از نظام، سرکوبی و دفع تجاوزات دشمنان از خود بروز داد، در تاریخ 8/2/1366، به درجه سرتیپی مفتخر گردید.


هواپیمای F-5F نیروی هوایی ارتش ایران

تیمسار عباس بابایی صبح روز پانزدهم مرداد ماه (مصادف با روز عید قربان) همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی (سرهنگ خلبان ستاد: نادری) به منظور شناسایی منطقه و تعیین راه کار اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای F-5F از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد. هواپیمای آنان پس از انجام دادن مأموریت شناسایی و عکسبرداری، به هنگام بازگشت، در آسمان خطوط مرزی، هدف قرار گرفت و او از ناحیه سر مجروح شد و بلافاصله به شهادت رسید.
یادش گرامی باد.

آخرین ماموریت (نوشته سرهنگ خلبان ستاد علی محمد نادری)

هدف، انجام یك ماموریت جنگی بود، نیروهای عراقی در پشت سردشت پیاده شده و در حال تجهیز خود بودند. آنها قصد حمله داشتند و اینكه به طرف سردشت بیایند. از طرفی قرار بود نیروهای سپاه پاسداران در آنجا عملیاتی انجام دهند و ما مأموریت داشتیم كه از عملیات آنها پشتیبانی كنیم.


پرواز را شروع كردیم، شهید بایایی طی مسیر از كابین عقب راهنمائیهای لازم را انجام می‌داد و مسیرها و نشانه‌های معابر، پل، ارتفاع و یا جاده‌ها را به من نشان می‌داد.
وارد خاك دشمن شدیم، نزدیك هدف قرار گرفتیم، كار اوج‌گیری را آغاز كردیم و بعد روی هدف شیرجه رفتیم، در یك آن بمب‌ها را روی هدف ریختیم، انگار همه به هدف خورده بود، در حال بازگشت دیدیم كه هدف به طور كامل منهدم شده است، و ما در پوست نمی‌گنجیدیم.
برگشتیم. در مسیر برگشت، یك فضای بسیار سرسبزی بود كه حالت معنویت و روحانیت خاصی به آدم می‌داد. بابایی نگاهی به منطقه فوق كرد و در حال شكرگزاری بود، بخاطر موفقیتی كه بدست آورده بودیم تكبیر می‌گفت و با خدای خود گفتگو می‌كرد، در همین حال ناگهان انفجاری در هواپیما رخ داد و همه ی اوضاع را به هم ریخت…
سرتیپ خلبان، علی محمد نادری، همرزم شهید عباس بابایی است، كسی كه در آخرین پرواز عقاب جبهه‌ها او را همراهی می‌كرد.
او از آخرین پرواز عاشقانه بابایی می‌گوید، روایتی كه در تاریخ ثبت خواهد شد، تا آیندگان بدانند بر ایرانیان چه گذشت.
او ادامه می‌دهد: با صدای انفجار، صدای بابایی هم خاموش شد و من همچنان در فكر هدایت و كنترل هواپیما بودم، علیرغم اینكه خود نیز از چند ناحیه زخمی‌شده بودم، اجباراً از ارتفاع پایین آمدم، در آن لحظه و در لابلای دره‌ها، در حال برخورد با ارتفاعات بودیم كه با خواست خدا و معجزه آسا، از آن وضعیت خارج شدیم.
بعد از گذراندن وضعیت فوق، تصور اولیه‌ام این بود كه بابایی دسته «صندلی‌پران» را كشیده و یا اشتباهی صورت گرفته و دسته صندلی‌پران كشیده شده و ایشان هم با آن پایین پریده است.
از طرفی هم هر چه كه از طریق تلفن داخلی او را صدا می‌زدم، جز سروصدای شدید باد، صدای دیگری را نمی‌شنیدم، لذا این تصور هم برایم پیش آمد كه بایایی به هر دلیلی، از كابین بیرون پریده است، تا اینكه آیینه‌ای كه در كابین جلو تعبیه شده است را تنظیم كردم كه وضعیت كابین عقب را ببینم، وقتی آیینه را تنظیم كردم، متاسفانه دیدم كه «صندلی‌پران» كه باید خلبان را از كابین بیرون ببرد، سرجایش است و چتر نجات خلبان هم پاره شده است، آنجا بود كه به این واقعیت پی بردم كه بابایی با صندلی بیرون نرفته است.
سرتیپ نادری، در حالی كه بعض گلویش را گرفته و اشك در چشمانش جاری می‌شود، ادامه می‌دهد: خلاصه هواپیما را به سمت پایگاه هدایت كردم، همه چیز برای نشستن مهیا شده بود، هواپیما را با تدابیر خاص متوقف كردم، بلافاصله رفتم سراغ كابین عقب، دیدم متأسفانه كابین تقریبا كاملا متلاشی شده و شی‌ای به گلوی بابایی اصابت كرده و شاهرگش را پاره كرده است، قفسه سینه‌اش شكسته شده بود و وضع او طوری بود كه چنانچه اگر در همان لحظه اصابت هم به بیمارستان منتقل می‌شد، بدلیل خونریزی شدید در قفسه سینه و سیستم تنفسی‌اش امكان نجاتش نبود، لذا به احتمال قوی بابایی در دم به شهادت رسیده بود.
او كه در آخرین كلامش، خطاب به همرزم آخرین پروازش گفته بود: «نگاه كن! اینجا مثل بهشت است، می‌بینی؟ الله اكبر! الله اكبر…»، چه زود و در سن 37 سالگی در راه دفاع از کشورش خاموش شد.

montazerani بازدید : 714 دوشنبه 08 خرداد 1391 نظرات (0)

 

چهار سال مریض بود

کلی دوا و دکتر کردیم اما فایده ای نداشت

آخرین بار بردیمش پیش بهترین متخصص اطفال توی اصفهان

گفت: کبدش از کار افتاده ، شاید تا فردا صبح زنده نمونه!

پدرش سفره ی حضرت عباس علیه السلام نذر کرد

آقا شفایش داد...

 

... دفعه آخری که رفت جبهه ازش پرسیدم کی بر می گردی؟

گفت: هر وقت راه کربلا باز شد بر می گردم

مسئول دسته دوم گروهان حضرت ابوالفضل علیه السلام بود

وقتی شهید شد تازه شانزده سالش تموم شده بود

سال ها از جسدش خبری نشد

بعد از ۱۶ سال ، درست شب تاسوعا برگشت

وقتی برگشت تازه راه کربلا باز شده بود

اولین کاروان ایرانی هم داشت می رفت کربلا

بچه ام به قولش وفا کرد...

 

                                   منبع: سالنامه فانوس ۱۳۹۰


montazerani بازدید : 636 یکشنبه 07 خرداد 1391 نظرات (0)

 

از کنارش رد شدم

ديدم قدش کوتاه تر از قبل نشون میده

بعد از عمليات پيکر پاکشو که ديدم قضیه رو فهمیدم

مين پاهاشو قطع کرده بود

برا اينکه روحيه افراد حفظ بشه روی پاهای قطع شده ايستاده بود

آخ هم نمی گفت

هیچ کس هم نفهمید جریان چیه

زمانی فهمیدیم که عملیات تموم شده بود

وقتی که شهید شد... 

 

                                 منبع: سررسید شمیم یار ۱۳۹۱


montazerani بازدید : 588 شنبه 06 خرداد 1391 نظرات (0)

در سينه ام دوباره غمي جان گرفته است

امشب دلم به ياد شهيدان گرفته است

تا لحظه هاي پيش دلم گور سرد بود

اينك به يمن ياد شما جان گرفته است

در آسمان سينه ي من ابر بغض خفت

صحراي دل بهانه ي باران گرفته است

از هر چه بوي عشق تهي بود خانه ام

اينك صفاي لاله و ريحان گرفته است

ديشب دو چشم پنجره در خواب ميخزيد

امشب سكوت پنجره پايان گرفته است

امشب فضاي خانه ي دل سبز و ديدني ست

در فصل سرد، رنگ بهاران گرفته است
montazerani بازدید : 631 شنبه 06 خرداد 1391 نظرات (1)


هر دو تامون آر پی جی زن بودیم

یه موقعیتی رو سپرده بودند به ما دو تا

کمکی شلیک می کردیم

یکی او می زد و من کمکش بودم

یکی من می زدم و اون کمکم بود

یه بار نوبت من بود

حال نداشتم بلند بشم و شلیک کنم

بی حالی رو از چشمام خوند

قبضه رو آماده کرد

بلند شد و زد

یهو دیدم نشست

هیچی نمی گفت

صورتش رو نگاه کردم

یه تیر درست نشسته بود توی پیشونیش

شبیه یه خال...


منبع: مجموعه خاکریز ۸ ، خاطرات نوجوانان دفاع مقدس


montazerani بازدید : 659 جمعه 05 خرداد 1391 نظرات (1)


مشغول پاکسازی روستا بودیم در یکی از خانه ها را زدیم یک زن در را باز کرد اسلحه به دست.سر اسلحه درست رو به قلب محمود بود تا آمدید کاری کنیم و به خودمان بجنبیم ماشه را چکاند.هیچ صدایی بلند نشد واسلحه عمل نکرد یک لحظه قلب همه مان ایستاد اسلحه را از دستش گرفتیم مانده بودیم گریه کنیم یا بخندیم خدا یک بار دیگر محمود را به ما برگردانده بود .جالب اینکه وقتی زن فهمید محمدو کاوه در مقابلش بوده از شدت ناراحتی وعصبانیت می خواست زمین را گاز بگیرد بامشت کوبید به دیوار وگفت لعنت براین شانس،این اسلحه هیچ وقت گیر نکرده بود .



montazerani بازدید : 928 جمعه 05 خرداد 1391 نظرات (0)

بدجوری زخمی شده بود

رفتم بالای سرش

نفس نفس می زد

بهش گفتم زنده ای ؟

گفت: هنوز نه!

خشکم زد

تازه فهمیدم چقدر دنیامون با هم فرق داره

اون زنده بودن رو توی شهادت می دید و من ...

 

                                               منبع: سالنامه شمیم یار

montazerani بازدید : 1003 پنجشنبه 04 خرداد 1391 نظرات (1)

 

یه صندوق درست کرده بود و گذاشته بود توی خونه

بعد همه رو جمع کرد و از گناه بودن دروغ و غیبت گفت

مبلغی رو به عنوان تعین کرد

قرار شد هر کسی از این به بعد دروغ بگه یا غیبت کنه

اون مبلغ معین رو به عنوان جریمه بندازه توی صندوق

تصمیم بر این شد که پولهای صندوق رو هم صرف کمک به جبهه و رزمنده ها کنند

طرح خیلی جالبی بود

باعث شد همه ی اعضای خانواده خودشون رو از این گناه ها دور کنن

اگه هم موردی بود به همدیگه تذکر می دادیم

 

                              خاطره ای از زندگی شهید علی اصغر کلاته سیفری

                              منبع: کتاب وقت قنوت ، صفحه ۱۴۵

 

بیایم ما هم این طرح جالب رو توی خونه یا محل کارمون انجام بدیم

اگه سهواً گناهی مث دروغ و غیبت انجام دادیم

به عنوان جریمه مبلغی رو کنار بذاریم

حالا هم که جنگ و جبهه نیست

می تونیم پول جمع آوری شده رو بدیم به فقرا و نیازمندان...

به حساب خودمون برسیم ، قبل از اینکه موقع حسابرسی خدا برسه...

montazerani بازدید : 643 چهارشنبه 03 خرداد 1391 نظرات (0)

 

وقتی عراق خرمشهر رو گرفت

صدام از خوشحالی در پوست خودش نمی گنجید

اسمش رو هم تغییر داد و گذاشت محمّره

مدام هم می گفت:

اگه ایران تونست محمّره رو پس بگیره ، من کلید بصره رو بهش میدم...

 

... خرمشهر توسط رزمندگان ایران آزاد شد

صدام دیوانه وار و شبانه روز گریه می کرد

پزشکان مرتب بهش مسکّن تزریق می کردند

در حالیکه شراب می نوشید می گفت:

محمّره(خرمشهر) بخدا تمام این فرماندهان ترسوی خودم رو می کشم

تصمیم گرفت برای عادی جلو دادن اوضاع یه حرکت نمادین اجرا کنه

می خواست جلوی دوربین ها از افسران خودش تجلیل و بهشون درجه تشویقی بده

اما یه اتفاق عجیب افتاد

صدام با دیدن اونا و یادآوری شکست خرمشهر کنترلش رو از دست داد

شروع کرد با نثار آب دهن و پرتاب لنگه کفش از افسران پذیرایی کردن...

 

                                راوی: حسین کامل مجید ( داماد صدام )

                                منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۰

 

سوم خرداد ، سالروز فتح خرمشهر مبارک باد

یادی هم کنیم از فرمانده ی دلاور سپاه خرمشهر

شهید جهان ارا رو میگم

همونی که به رزمنده های خرمشهری می گفت:

بچه ها اگر شهر سقوط کرد دوباره فتحش می کنیم ،

مواظب باشیم ایمانمون سقوط نکنه...

یاد این شهید گرامی و دیگر شهدای فتح خرمشهر بخیر

شادی روحشون صلوات

2mg بازدید : 1379 دوشنبه 01 خرداد 1391 نظرات (1)
 
 

 

 

او سوار بر مرکب آهنین بال خویش چون آذرخشی به دل سیاه دشمن زد و با نبردی دلیرانه خواب خوش خصم را به کابوسی تلخ مبدل ساخت و خود با پروازی بی‌بازگشت، به افتخار شهادت نائل آمد تا میهمان حریم عشق باشد. سخن از رادمردی است از زمره دلاوران این سرزمین اهورایی، سرلشکر خلبان شهید سید علی اقبالی.

علی در هفتم شهریورماه 1326 در محله دوگاهه شهرستان رودبار در استان گیلان دیده به جهان گشود. دوران طفولیت و تحصیلات ابتدایی را در رودبار پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصیل و اخذ دیپلم به تهران آمد و در دبیرستان امیرکبیر ثبت نام کرد.

وی پس از اخذ دیپلم، با عشق و علاقه وافری که به پرواز و حراست از آسمان میهن داشت، در تاریخ سیزدهم آذر ماه 1346 به استخدام نیروی هوایی ارتش درآمد. پس از طی آموزش های نظامی، موفقیت در آزمون‌های زبان انگلیسی، مهارت های فنی تخصصی، پشت سرگذاشتن دوره‌های آکادمی پرواز و پرواز مقدماتی با هواپیماهای پاپ و F-33، در بیست ‌و پنجم مردادماه 1347 به منظور تکمیل دوره خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته جت شکاری به پایگاه هوایی ویلیامز شهر فنیکس ایالت آریزونای امریکا اعزام گردید. پس از طی دوره‌های تکمیلی و پرواز با هواپیماهای T-38 , T-37 , T-6 , T-41 به مدت 220 ساعت و دریافت نشان خلبانی و کسب رتبه نخست در بین بیش از 400 دانشجوی خلبانی از کشورهای مختلف به عنوان خلبان نمونه این پایگاه به ایران بازگشت.


وی سپس آموزش های تاکتیکی را با هواپیمای شکاری F-5 در تاریخ چهاردهم بهمن ماه 1348 به سرعت به پایان رساند و به عنوان افسر خلبان جنگنده شکاری تاکتیکی F-5 تایگر در گردان 43 شکاری، فعالیت های پروازی خود را در پایگاه هوایی دزفول آغاز نمود. در مسابقات تیراندازی هوایی که در سال 1351 بین خلبانان تمامی پایگاه ها در پایگاه دزفول برگزار گردید، حائز مقام نخست در بین تمامی خلبانان و به عنوان قهرمان قهرمانان معرفی شد. آگاهی های علمی و مهارت های تخصصی وی در پروازهای تاکتیکی و عملیاتی به حدی بود که در کمترین زمان ممکن، تا سطح لیدر دومی ارتقا یافت و با جدیت در انجام وظایف و ارایه طرح های کاربردی و مؤثر در راستای پایین آوردن سوانح پروازی، نام خود را در ردیف بهترین و نام‌آورترین خلبانان نیروی هوایی ثبت کرد. بدین ترتیب، بار دیگر در سال 1353 جهت گذراندن دوره کارشناسی تفسیر عکس های هوایی و مدیریت اطلاعات و عملیات هوایی به امریکا اعزام گردید و پس از طی این دوره و بازگشت به ایران، ابتدا در پایگاه ششم شکاری بوشهر و سپس در پایگاه دوم شکاری تبریز، ضمن انجام پروازهای عملیات تاکتیکی و استاد خلبانی، مسئولیت شعبه اطلاعات و عملیات فرماندهی گروه یکم گردان 23 شکاری و افسر ناظر اجرای طرح های عملیاتی معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی را بر عهده گرفت.
اقبالی در سال 1354 ازدواج کرد و ثمره این ازدواج فرزند پسری بود که در حال حاضر یکی از پزشکان حاذق کشورمان و از افتخارات ایران اسلامی است.

 

شهید اقبالی عاشق پرواز بود. علی رغم مسئولیت های مهمی که بر عهده داشت، هرگز از فعالیت های پروازی دور نشد. جرات و جسارت در پروازهای عملیاتی، تکنیک در کنار تاکتیک به همراه مهارتهای فنی، علمی و تخصصی، از وی استاد خلبان ماهر و برجسته‌ای ساخته بود که بر اساس مدارک موجود در پرونده پرسنلی، همواره در وضعیت عالی پروازی، آکادمیک و انضباطی قرار داشت و دریافت بیش از ده مورد تشویقی از رده های فرماندهی نیروی هوایی ارتش، گواهی بر این مدعاست. وی با بیش از 3 هزار ساعت پرواز عملیاتی و آموزش خلبانی به ده ها دانشجوی جوان خلبانی که تعدادی از آنها همچون شهیدان سرافراز سرلشکر خلبان«عباس بابایی» و سرلشکر خلبان «مصطفی اردستانی» به مقام والای شهادت نائل گردیده اند و یا به رده های ارشد فرماندهی نیروی هوایی رسیده اند، کارنامه درخشان و پرافتخاری در طول عمر کوتاه و پربرکت خود به جای گذاشت.
 
وی فردی به تمام معنا صمیمی و مهربان بود. انسانی فروتن و خویشتندار، گشاده رو، متین، آراسته و با اخلاق نیکو و منش بسیار انسانی بود که در نگاه اول هر کس را شیفته خود می‌کرد. دارای روحی بلند که علاقه خاصی به قرائت قرآن مجید داشت و هر چند وقت، کل قرآن را دوره می‌کرد. او خلبانی جوان با دانش و معلومات فوق‌العاده گسترده بود که به تمام موضوعات و قوانین پروازی اشراف کامل داشت. با تکیه بر هوش و استعداد و حافظه بسیار قوی خود، با وجود تعدد منابع دانش پروازی و منابع تخصصی، به ویژه آیین نامه‌ها و دستورالعمل های نیروی هوایی، شهید اقبالی به طور خارق‌العاده‌ای به این منابع احاطه داشت به نحوی که در مناظره‌ها بعضا مشاهده می‌شدکه با قید عنوان آیین نامه، صفحه و پاراگراف را دقیقا ذکر می کند. به علت توانایی های بالایی که در امور فنی و پروازی داشت، در خیلی از موارد مورد مشورت همکاران و فرماندهان قرار می‌گرفت و تحلیل های وی همواره صائب بود. لذا از احترام خاصی در نزد فرماندهان نیرو مخصوصا شهید «فکوری» فرمانده وقت نیروی هوایی برخوردار بود. وی در سن 25 سالگی استاد خلبان جنگنده F-5 و در 27 سالگی با درجه سرگردی جزو افسران ارشد نیروی هوایی شد.

آن شهید بزرگوار به دلیل برخورداری از هوش وافر، آگاهی های بالای علمی و مهارت های فنی و تخصصی توانست در کمترین زمان ممکن به سطح لیدری ارتقا یافته و سرانجام به ستاد نیروی هوایی در تهران منتقل گردد. طی خدمت در ستاد، وی طرح های استراتژیک و تاکتیکی ویژه ای را علیه تمامی نقاط حساس و حیاتی دشمن طراحی کرده بود. شهید اقبالی در حالی که یک نیروی ستادی بود و می توانست دیگر حتی یک ساعت هم در کابین جنگنده ننشیند، با شروع جنگ و حمله عراق به 15 پایگاه نیروی هوایی، بلافاصله خودش را به پایگاه تبریز رساند که در آن هنگام، این پایگاه در طرح کلان نیروی هوایی، مسئول بخش هایی از خاک عراق نظیر کرکوک، موصل و اربیل بود. شهید با استفاده از  طرح های حساس و حیاتی که علیه دشمن طراحی کرده بود، برنامه ریزی وسیعی برای مقابله و پاسخ کوبنده و شدید به دشمن بعثی انجام داد که در تاریخ نیروی هوایی و در تمام محافل مطالعاتی و تحقیقاتی این نیرو ماندگار شد. با استفاده از چنین طرح ها و فداکاری های خلبانان از جان گذشته بود که در ماه نخست جنگ، تقریبا تمامی پالایشگاه ها، تلمبه خانه ها و نیروگاه های برق عراق از کار افتاد و صادرات 350 میلیون تنی نفت عراق به صفر رسید.  شهید اقبالی در مدت کوتاه عمر پربارش در جنگ تا لحظه شهادت، با 50 ساعت پرواز جنگی، رکورد بیشترین ساعت پرواز را به نام خود ثبت کرد و دقیق­ترین اهداف را مورد هدف قرار داد.

 

سرلشکر اقبالی در عملیات معروف «کمان99» که در نخستین روز جنگ تحمیلی با شرکت 140 فروند جنگنده از پایگاه های مختلف انجام شد، شرکت داشت. وی در قالب لیدر دسته چهار فروندی به نام «اسکارL » از پایگاه دوم شکاری تبریز برخاست و پس از بمباران پایگاه هوایی موصل، هر چهار فروند سالم به پایگاه برگشتند.

نحوه شهادت

شهید اقبالی در تاریخ اول آبان ماه 1359 که مصادف با عید قربان بود، به عنوان لیدر یک دسته دو فروندی هواپیمای F-5، با هدف بمباران یکی از پادگان های نظامی عراق به نام پادگان «العقره» در نزدیکی مرز مشترک ایران، ترکیه و عراق، به ‌همراه همرزم دلاورش«ستوان خلبان شفیع حسین پور» از پایگاه هوایی تبریز به هوا برخاست. پس از رسیدن به هدف، شهید اقبالی قسمت شرقی پادگان را هدف قرار داد و مثل همیشه، هدف را به خوبی نابود کرد. ستوان حسین پور نیز قسمت غربی پادگان را هدف قرار داد. پادگان «العقره» در آتش و دود می‌سوخت و شهید اقبالی و همرزمش، خوشحال و سربلند، آسمان عراق را ترک می‌کردند، اما هنوز بمب رها نشده‌ای وجود داشت و هدف دیگری در پیش رو؛ رادار منطقه هوایی موصل. راداری استراتژیک که بارها امید همرزمانش را به یأس مبدل کرده بود وپرنده‌های آهنین بالشان را نشانه رفته بود. باید انتقام می‌گرفت؛ به دنبال بمباران موفق و متهورانه تجهیزات عظیم راداری دشمن، هواپیمایش به شدت مورد اصابت موشک قرار گرفت. شهید با دانش وسیع پروازی و مهارت بی‌نظیرش هواپیمای آسیب دیده را تا سی کیلومتری مرز ایران رساند. سرانجام هواپیما سرنگون و خلبان جوان مجبور به خروج اضطراری شد. وی در حالی که زنده به اسارت مزدوران عراقی درآمده بود، به دلیل ضربات مهلکی که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در نخستین ماه جنگ بر پیکر ماشین جنگی عراق وارد نموده بود و عملا آن را زمین­گیر کرده بود، برای ایجاد رعب و وحشت در بین سایر خلبانان کشورمان، برخلاف تمامی موازین انسانی و موافقت نامه های بین المللی رفتار با اسرا، به فجیع‌ترین و بیرحمانه ترین وضع به شهادت رسید، به طوری که نیمی از پیکر مطهرش در نینوا و نیمی در موصل عراق مدفون شد.

این جنایت به حدی وحشیانه بود که رژیم بعثی در تلاشی بیشرمانه برای سرپوش گذاشتن بر این جنایت هولناک، تا سالها از اعلام سرنوشت آن شهید مظلوم خودداری می کرد و طی 22 سال هیچگونه اطلاعی از سرنوشت وی موجود نبود تا این که در خرداد سال 1370، بر اساس گزارش های موجود عملیاتی و اطلاعاتی و نامه ارسالی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی مبنی بر شهادت ایشان و اظهارات دیگر اسرای آزاد شده وخلبانان اسیر عراقی، شهادت خلبان سید علی اقبالی دوگاهه محرز شد. پیکر مطهرش که بخشی از آن غریبانه در قبرستان محافظیه نینوا در جوار جد بزرگوارش حضرت اباعبدا... الحسین(ع) و بخشی دیگر در قبرستان زبیر موصل به خاک سپرده شده بود، با پیگیری کمیته جستجوی اسرا و مفقودین وکمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی، به همراه پیکرهای مطهر تنی چند از دیگر خلبانان شهید نیروی هوایی، پس از 22 سال دوری از وطن، در میان حزن و اندوه خانواده، یاران و همرزمانش به میهن اسلامی بازگشت و بر دوش امت حق شناس و وفادار ایران اسلامی به شکلی بسیار با شکوه و تاریخی در میدان صبحگاه ستاد نیروی هوایی تشییع و در پنجم مردادماه 81 در ایام فاطمیه (س) در قطعه خلبانان بهشت زهرا درکنار سایر همرزمان شهیدش آرام گرفت.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد

 

قصه معراج شاهین راز بود          قصد او  از زندگی  پرواز بود

لحظه  پایان  او  آغاز   بود          مرگ او خود آخرین پرواز بود

__________________________________________________________

منبع:

ganjejang.com (برگرفته از کتاب «شکوه پرواز» نوشته سیدحکمت قاضی میرسعید، از انتشارات دفتر پژوهش‌های نظری و مطالعات راهبردی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران)

گردآوری و تنظیم: newcoy.persian

montazerani بازدید : 571 جمعه 29 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

با محمد علی داشتیم می رفتیم جایی

پیچیدم توی یه خیابان یک طرفه

زد روی پام و گفت:

داری گناه می کنی ها!

توی جمهوری اسلامی این کار تو خلافه قانونه

قانون هم که رعایت نکنی ، گناه کردی

عین اینکه نمازت عمداً قضا بشه

هیچ فرقی هم نمی کنه...

 

                                      خاطره ای از زندگی شهید محمد علی رهنمون

                                       منبع: کتاب یادگاران ، صفحه ۳۸

 

راننده ها به گوش!

رعایت قوانین راهنمایی رانندگی هم یه تکلیفه

همونطوری که به نمازمون پایبندیم

به قوانین هم پایبند باشیم

تا حوادث کمتری داشته باشیم...

montazerani بازدید : 688 پنجشنبه 28 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

عمليات بازي دراز بود

هلي كوپترهاي عراقي مستقيم به سنگر بچه ها شليك مي كردند

اوضاع وخيم شده بود

يكي از نيروها رفت سراغ فرمانده (شهيد وزوايي) و با ناراحتي گفت:

پس اين نيروهاي كمكي چي شدند؟

چرا نميان؟

چرا بچه ها رو به كشتن مي دهي؟

ديدم شهيد وزوايي سرش رو به سمت آسمان بلند كرد

با صداي بلند اين آيه رو خواند: الم تر كيف فعل ربك باصحاب الفيل...

صداش به گوش همه رسيد

بچه ها هم با فرمانده شون اين آيه رو فرياد كردند

يهو ديدم يكي از هلي كوپترهاي عراقي به اشتباه تانك خودشون رو به آتش كشيد

چند لحظه بعد دو تا از هلي كوپترهاي عراقي با هم برخورد كردند و منفجر شدند...

 

                                   خاطره اي از زندگي سردار شهيد محسن وزوايي

                                   منبع: سالنامه ياران ناب ۱۳۹۱

montazerani بازدید : 953 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

به یاد سرلشکر خلبان شهید غفور جدی
 
شهر قهرمان پرور اردبیل یکی از روزهای سرد خود را سپری می کرد ولی خانواده جدی منتظر هدیه ای خداوندی بودند. مظفر پدر خانواده از افراد سرشناس اردبیل و فردی مومن و زحمتکش بود که بدلیل ارادت خاصی که به امام حسین (ع) داشت و یکی از بانیان عزاداری ایشان بود، در میان مردم محله خیرآباد فردی شناخته شده بود . انتطار پدر و مادر به سر آمد و در سال 1324 فرزند سوم خانواده به دنیا آمد. نام او را غفور نهادند پسری که سال ها بعد پای در رکاب نبرد نهاد و جانانه بر دشمن بعثی تاخت .

دوران کودکی و تحصیل غفور در اردبیل به پایان رسید و او تصمیم گرفت برای ادامه تحصیل به تهران سفر کند. آمدن به تهران همان و سر درآوردن غفور از دانشکده نیروی هوایی همان . به این شکل غفور جدی در سال 1346 برای طی دوره مقدماتی خلبانی وارد نیروی هوایی شد . آموزش های مقدماتی خیلی سریع آغاز شد و غفور که از هوش بالایی برخوردار بود به سرعت شروع به یادگیری فنون و زبان انگلیسی نمود. دوره مقدماتی پرواز غفور در تهران دوسال به طول انجامید که در این مدت او در فرودگاه قلعه مرغی، پرواز با هواپیماهای تک موتور را تجربه نمود و سرانجام در سال 1348 به همراه دومین گروه دانشجویان اعزامی به خارج، به کشور آمریکا سفر نمود تا دوره تکمیلی خلبانی خود را در این کشور سپری نماید . با ورود غفور به آمریکا فصلی نو در زندگی او آغاز گردید به شکلی که بعد از حدود 2 سال و در اوایل سال 1350 که آموزش های او در حال اتمام بود همگان را حیرت زده کرده بود. پروازهای غفور با مهارت مثال زدنی انجام می پذیرفت به شکلی که بارها توانست از استادان خود پیشی بگیرد و توانمندی خود را در هدایت هواپیما به رخ استادان آمریکایی بکشد و در نهایت در همین زمان موفق به اخذ گواهینامه خلبانی از ایالات متحده آمریکا گردید.

  غفور را می خواهیم

ولی این پایان کار غفور در آمریکا نبود . نیروی هوایی آمریکا نمی خواست خلبان ماهری مثل غفور را از دست بدهد. به همین دلیل دست به کار شد و طی مکاتباتی با نیروی هوایی ایران موافقت آنها را برای جذب و بکارگیری غفور جدی در نیروی هوایی آمریکا را جلب نمود؛ فقط مانده موافقت خانواده غفور!

در همین راستا نماینده نیروی هوایی آمریکا طی تماسی با خانواده غفور از پدر بزرگوار وی - که اکنون به رحمت خدا رفته است – سوال کرد که وی در پاسخ آمریکایی ها می گوید :

" من فرزندم را برای میهنم پرورش داده ام "

به این ترتیب غفور که به درجه ستوان دومی نیز مفتخر شده و در آمریکا نیز شاگرد اول شده است به ایران باز می گردد و خود را به فرماندهی پایگاه یکم شکاری تهران معرفی می نماید. چون او با نمره ممتاز گواهینامه خلبانی را اخذ کرده بود، مختار بود که هر هواپیمایی را که می خواهد با آن پرواز نماید خود انتخاب کند، که غفور هواپیمای اف 4 را انتخاب می کند . در آن زمان این جنگنده فقط در تهران و شیراز خدمت می کرد که بر این اساس غفور به شیراز منتقل می شود و پرواز با هواپیمای اف 4 را در گردان 72 تاکتیکی شیراز که مسئولیت آن بر عهده سرتیپ خلبان شهید جواد فکوری بود، آغاز می نماید . غفور با ورود به شیراز پروازهای آموزشی ، آزمایشی و تاکتیکی خود را همچون دیگر خلبانان پی گیری می نماید ولی دیگر زمان آن رسیده بود که او شایستگی خود را به فرماندهان فعلی خود نیز نشان دهد .

یک درجه ترفیع برای شجاعت و شهامت

بیست سوم اردیبهشت ماه سال 1352 عقربه های ساعت حدود 2 بعدازظهر را نشان می دهند که ستوانیکم غفور جدی خود را برای یک پرواز آزمایشی آماده می کند . هوا بسیار گرم بود و دسته فانتوم ها بر روی باند قرار گرفتند و ثانیه هایی بعد همگی در دل آسمان جای گرفتند . غفور به محض این که چرخ ها را می بندد متوجه تکان های خفیفی در هواپیما می شود که تصور می کند این تکان بخاطر گردابه های به جای مانده از جنگنده های جلویی باشد. روی همین اصل به آن توجهی نمی کند ولی به محض خارج کردن هواپیما از حالت پس سوز نه تنها لرزش ها کم نمی شود بلکه بر شدت آن نیز افزوده می گردد. در کمتر از یک دقیقه همه چراغ های قرمز رنگ کابین خلبان شروع به چشمک زدن می کند که همه آنها نشان از نقص فنی در هواپیما را می داد ولی غفور نمی دانست هواپیما چه ایرادی پیدا کرده است و کدام سامانه دچار مشکل شده است. در همین بین هواپیما تکان شدیدی می خورد و با زاویه زیاد شروع به اوج گیری می نماید. ستوان جدی سعی می کند به هر شکل ممکن هواپیما را از این حالت خارج نماید چون اگر این وضعیت ادامه پیدا می کرد احتمال استل موتور (خفگی کمپرسور) زیاد بود. غفور هرچقدر تلاش می کند که اهرم هدایت هواپیما را به جلو فشار دهد موفق نمی شود. در همین کش و قوس وضع بدتر هم می شود. موتور جنگنده دچار واماندگی می شود و هواپیما به شدت شروع به کم کردن ارتفاع می نماید. ستوان جدی بی درنگ با هماهنگی خلبان کابین عقب اهرم خروج اضطراری را فعال می کند و خلبان کابین عقب موفق به خروج اضطراری از هواپیما می شود و با کمک چتر نجات سالم به زمین می رسد ولی قهرمان اردبیلی قصد خروج از هواپیما را ندارد. غفور مصمم است به هرشکل ممکن هواپیما را نجات بدهد . تلاش او نتیجه می دهد و سرانجام موفق می شود جنگنده سرکش را در اختیار بگیرد. درنگ جایز نبود. بلافاصله به سمت پایگاه گردش کرد که ناگهان هواپیما دوباره شروع به تکان خوردن می کند ولی این بار هم ستوان موفق می شود جنگنده را در اختیار بگیرد و آن را بر روی باند پروازی به زمین بنشاند .

مرخصی تشویقی و یادگیری پرواز با 747

شهامت و رشادت مثال زدنی که ستوان جدی در این پرواز برای نجات یک هواپیمای چند میلیون دلاری به خرج می دهد او را مفتخر به دریافت یک درجه ترفیع می نماید . غفور در مراسم تشویق خود عامل موفقیتش را یاد خدا ، حفظ خون سردی و اجرای دقیق دستورالعمل های پروازی عنوان می کند . نیروی هوایی به پاس این شجاعت، خلبان خود او را به مرخصی سه ماهه تشویقی به آمریکا می فرستد. با رسیدن غفور به امریکا او از تفریح و گردش منصرف می شود و تصمیم می گیرد در مدتی که در آمریکا اقامت دارد گواهینامه خلبانی با هواپیمای مسافربری را نیز اخذ نماید که در این مهم نیز موفق است. او گواهینامه پرواز با هواپیمای مسافربری بویینگ 747 را در آمریکا اخذ می نماید .

پس از بازگشت از آمریکا هواپیمای اف 4 به پایگاه شکاری همدان نیز گسترش یافته بود که بر همین اساس غفور جدی به پایگاه همدان منتقل می شود و تا شهریور ماه سال 1355 به خدمت خود در این پایگاه ادامه می دهد تا این که در این ماه نیروی هوایی نام او را برای طی دوره امنیت پرواز در لیست اعزامی به آمریکا قرار می دهد. جدی در آذر ماه سال 1355 برای بار سوم به آمریکا می رود. غفور این دوره را نیز با موفقیت کامل پشت سر می گذارد و در مرداد ماه سال 1356 به ایران باز می گردد . پس از بازگشت ستوان جدی از آمریکا، او به پایگاه شکاری بوشهر منتقل می شود که این آخرین پایگاهی بود که این شهید بزرگوار در آن خدمت می کرد.


ادامه مطلب ...

2mg بازدید : 655 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 نظرات (0)
 
عبور از دیوار دفاعی عراق و لغو اجلاس سران غیرمتعهدها
 
جمهوری اسلامی ایران مصمم شده بود که به هیچ عنوان اجازه برگزاری این اجلاس در شهر بغداد را ندهد؛ پس باید به نحوی این شهر ناامن نشان داده می شد و بهترین گزینه برای نا امن نشان دادن آن جا، استفاده از توان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که بهترین و مطمئن ترین گزینه بود.
در همان اوایل جنگ تحمیلى، صدام در مصاحبه با روزنامه «الدوره» عراق گفته بود:
- این جنگ به خاطر فتح و تصرف چند صد کیلومتر اراضى خاک ایران نیست و همه‏ چیز محدود به اهداف نظامى نمى‏شود، بلکه این جنگ به خاطر سرنگونى رژیم جمهورى اسلامى ایران است.
در این شرایط، به طور مسلّم یکى از ابزارهاى موجود، استفاده از فشارهاى سیاسى و افزایش تحرکات سیاسى با هدف جلب حمایت کشورها براى کمک نظامى و سیاسى و تضعیف دشمن بود. به عبارت دیگر برخوردارى هر یک از کشورهاى ایران و عراق از یک نظام سیاسى برتر در منطقه، مقدمات پیروزى را فراهم مى‏کرد.
 
8 ماه فشار همه جانبه
قبل از فتح خرمشهر، عراق در چنین جایگاهى قرار داشت و یک سر و گردن از ما بالاتر بود و مى‏توانست با فشارهاى سیاسى، خود را به ما تحمیل کند. ولى با فتح خرمشهر، قضیه برعکس شد و نظام بین‏الملل شاهد شکست نظامى - سیاسى عراق در این منطقه استراتژیک شد و این درحالى بود که عراق برگ برنده خود را براى اعمال نظارت نامشروع در منطقه، از دست داد.
در این شرایط که خرمشهر آزاد شده بود، کشورهاى عرب منطقه که روى صدام و ارتش آن تکیه داشتند دچار وحشت شدند.
از آغاز عملیات ثامن الائمه در مهر ماه سال 1360 تا پایان عملیات بیت المقدس در خرداد سال 1361، فشارهای نظامی ایران بر عراق به حدی بود که رژیم بعث عراق، تعداد زیادی از تجهیزات و نیروهای خود را از دست داده بود و این درحالی بود که این کشور حمایت همه جانبه اکثر دولت های عربی و استکبار جهانی را پشت سر داشت. در این شرایط سیاسى، آمریکا و برخى کشورهاى عرب توصیه کردند که در این فضا و شرایط حاکم، هرچه سریع‏تر باید آتش‏بس برقرار شود.

اجلاس سران کشورهای غیر متعهد در همین زمان، جنوب لبنان توسط اسرائیل اشغال شده بود که کشور عراق در یک ترفند هماهنگ با استکبار جهانی، اعلام کرد که می خواهد نیروهای خود را از مناطق اشغالی ایران خارج کند و به مقابله با اسرائیل بشتابد، تا به این وسیله سرپوشی بر شکست های پی در پی خود از رزمندگان اسلام بگذارد.
در همین اثنا نوبت کشور عراق شد تا میزبان اجلاس سران کشورهای غیر متعهد باشد که میزبانی آن به صورت ادواری مشخص می شد. بعضی از سران کشورهای غیرمتعهد با اعلام این نکته که بغداد به دلیل جنگ ناامن است، خواستار برگزاری اجلاس در کشوری دیگر بودند.

بیانیه های ایران و عراق درباره اجلاس جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یکی از فعال ترین کشورهای عضو جنبش غیرمتعهد، تمایلی برای شرکت در این اجلاس در بغداد نداشت و در بیانیه ای شدیدالحن اعلام کرد:
- درحالی که کشور عراق بخش هایی از ایران را اشغال کرده است، تهران هیچ هیاتی را به این اجلاس اعزام نخواهد کرد و اصولا بغداد برای برگزاری این اجلاس محل امنی نمی باشد.
رژیم بعثی عراق نیز بلافاصله برای میهمانی بنزهای سفارشی اش را روی اتوبان های نوساز به راه انداخت. صدام که برای برگزاری این اجلاس خیلی خرج کرده بود، اعلام کرد ایرانی ها نمی توانند بغداد را ناامن کنند.
ارتش عراق نیز در بیانیه ای اعلام کرد:
- بغداد از هر لحاظ امن است. این شهر در طول شبانه روز توسط سایت های موشکی زمین به هوا، انواع توپ های ضد هوایی، سیستم گسترده راداری و هواپیماهای رهگیر محافظت می شود و هیچ کس نمی تواند بدون اجازه وارد حریم هوایی این شهر شود.

دستور ناامن نشان دادن بغداد برای نیروی هوایی صادر شد
جمهوری اسلامی ایران مصمم شده بود که به هیچ عنوان اجازه برگزاری این اجلاس در شهر بغداد را ندهد؛ پس باید به نحوی این شهر ناامن نشان داده می شد و بهترین گزینه برای نا امن نشان دادن آن جا، استفاده از توان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که بهترین و مطمئن ترین گزینه بود.
پس از ابلاغ این فرمان از سوی فرماندهی نیروی هوایی، دستور طراحی این عملیات صادر گردید.

طراحی عملیات این اولین باری بود که طراحان عملیات نیروی هوایی باید عملیاتی را طراحی می کردند تا از آن بتوان به عنوان اهرم قوی و قدرتمندی در برابر سیاست های دشمن استفاده کرد.
کار طراحی عملیات آغاز شد و مشکلات یکی پس از دیگری در راه بود:
در آن زمان پدافند هوایی بغداد با پدافند مسکو (پایتخت شوروی سابق و روسیه فعلی) مقایسه می شد.
سایت های موشکی بلند سام 2 و سام 3 و سام 6 و...، سایت های موشکی کوتاه،مدرن و چابک "کروتال" و "رولند " در فواصل معین که در بین و اطراف آنها توپ های ضد هوایی 23 و 35 و 57 میلی متری استفاده می شد. این تجهیزات به صورت رینگ های پدافندی از فاصله حدود 20 کیلومتری بغداد به صورت فشرده در کنار یکدیگر قرار داشتند. همچنین در طول مدت شبانه روز هواپیماهای رهگیر و مدرن آن زمان (میگ های 23 و 25) یا برفراز شهر بغداد و اطراف آن در پرواز بودند و یا درحال آمادگی کامل برای مقابله به حملات احتمالی بودند.
این عامل مهم در طراحی عملیات و موفقیت آن بسیار حیاتی بود؛ به شکلی که کوچک ترین اشتباه، منجر به شکست طرح می شد. پس باید به دقت اندیشیده می شد که نوع و تعداد هواپیما ها باید به چه شکل باشد؟ کدام نقطه باید مورد هدف قرار گیرد؟ آیا نتیجه حاصل می شود و یا نیاز به تکرار عملیات است؟ تمام اینها سوالاتی بود که ذهن طراحان را به خود مشغول کرده بود.
در اولین اقدام، به دلیل این که نیاز بود تا مهمات زیادی بر روی اهداف فرو ریخته شود، پس از بحث و تبادل نظر قرار بر این شد که این عملیات توسط جنگنده بمب افکن های اف 4 انجام شود.
اما هدف ها، باید هدفی انتخاب می شد که رژیم بعثی نمونه آن را در خاک ایران قبلا بمباران کرده بود تا در افکار عمومی، تردیدی در مقابله به مثل ایجاد نکند.
نکته دیگر آن بود که باید هدفی مد نظر قرار می گرفت که با حمله به آن، اعتبار دفاع قدرتمند هوایی عراق زیر سوال برود و مدت زیادی آثار آن در ذهن ها باقی بماند. همچنین باید هدفی مورد نظر قرار می گرفت که خبرنگاران و منابعی که اخبار جنگ را مخابره می کردند، بتوانند آن را و یا اثرات آن را خود ببینند و رژیم بعثی عراق نتواند آنرا کتمان کند.
پایگاه هوایی الرشید، نیروگاه هسته ای تموز، ایستگاه ماهواره مخابراتی بعقوبه، مجلس الوطنی بغداد، کاخ صدام، پالایشگاه الدوره و پادگان های نظامی مختلف مورد بررسی قرار گرفتند.

ادامه مطلب...
montazerani بازدید : 484 سه شنبه 26 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

از همه زودتر می آمد جلسه

تا بقیه برسند ، دو رکعت نماز می خواند

یکبار بعد از جلسه کشیدمش کنار و پرسیدم:

نماز قضا می خونی؟

گفت: نه! نماز می خونم که جلسه به یه جایی برسه

همین طور حرف روی حرف تل انبار نشه...

 

                                  خاطره ای از زندگی سردار شهید مهدی زین الدین

                                  منبع: کتاب آقا مهدی ، صفحه ۱۰۹

 

چقدر خوبه ما هم قبل از انجام کارهامون مثل آقا مهدی دو رکعت نماز بخونیم

و نتیجه رو واگذار کنیم به خدا

اونوقت اگه کار نتیجه هم نگرفت

به نوعی دلمون آرومه که حتما خیر و صلاحی توش بوده که به نتیجه نرسیده

دو رکعت نماز شاید سه دقیقه هم طول نکشه ،

اما نتیجه اش زیبا و گاهی همیشگی میشه

امتحان کنیم...

montazerani بازدید : 644 جمعه 22 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

فرمانده بود

اما برای گرفتن غذا مث بقیه رزمنده ها توی صف می ایستاد

سر صف غذا هم جلویی ها به احترامش کنار می رفتند

می خواستند او زودتر غذاش رو بگیره

او هم عصبانی می شد

ول می کرد و می رفت

 

... نوبتش هم که می رسید

آشپزها غذای بهتر براش می ریختند

او هم متوجه می شد و می داد به پشت سریش...

 

                             خاطره ای از زندگی سردار شهید محمود کاوه

                             منبع: کتاب خدمت از ماست...۸۲ ، صفحه ۲۳

montazerani بازدید : 488 پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

حاج احمد کاظمی توی عملیات بیت المقدس بدجوری مجروح شد

ترکش خورده بود به سرش

با اصرار بردیمش اورژانس

می گفت: کسی نفهمه زخمی شدم ، همین جا مداوام کنین

دکتر اومد و گفت: زخمش عمیقه ، باید بخیه بشه

بستریش کردند

از بس خونریزی داشت بیهوش شد

 

... بعد یه مدت یک دفعه از جا پرید و گفت:

پاشو بریم خط

قسمش دادم. گفتم: آخه تو که بیهوش بودی ، چی شد یهو از جا پریدی؟

گفت: بهت میگم ، به شرطی که تا زنده ام به کسی چیزی نگی

بعد برام تعریف کرد:

وقتی بیهوش بودم دیدم حضرت زهرا سلام الله علیها وارد شدند

بهم فرمودند: چیه؟ چرا خوابیدی؟

عرض کردم: سرم مجروح شده ، نمی تونم ادامه بدم

حضرت دستی به سرم کشیدند و فرمودند: بلند شو ، چیزی نیست

بلند شو برو به کارهایت برس

 

                                            راوی: آقای خانزاد

                                            منبع: کتاب خط عاشقی ، صفحه ۹

montazerani بازدید : 769 پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391 نظرات (0)


 

 

حاج احمد متوسلیان رو آورده بودن بیمارستان

رنگ صورتش پریده بود

لبهاش ترك خورده بود 

پاهاش زخمی شده بود

پرستار به وضع خرابش نگاه کرد و گفت:

برادر اجازه بديد داروی بيهوشی تزريق كنم.

اينطوری موقع درمان كمتر درد می كشيد.

با ناله گفت:نه خواهر! بيهوشم نكن!

داروتو نگه دار برا اونهايی كه زخم عميق تری دارند...

montazerani بازدید : 619 پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

 

فکرش اذیتش می کرد.

دکتر معاینه کرد و گفت«فردا بیا بیمارستان.»

باید عکس می گرفت.

عکسش که آماده شد،رفتیم دکتر ببیند.

وسط راه غیبش زد.

توی راه روهای بیمارستان دنبالش می گشتیم.

دکتر داشت می رفت.

بالأخره پیداش کردم.

یک پیرمرد را کول کرده بود داشت از پله ها می برد بالا...

 

                                                             راوی: همسر شهید مهدی باکری

 

مؤمن دنبال فرصته تا ثواب جمع کنه...

از این موقعیت ها و کارهای خوب اطرفمون زیاده

مواظب باشیم ازشون غافل نشیم

montazerani بازدید : 697 پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

تازه شهید رجایی نخست وزیر شده بود

اون زمان ما همسایه ایشون بودیم و توی خونه بنایی داشتیم

صبح اول وقت داشتیم نخاله های ساختمانی رو می بردیم بیرون  

یه لحظه شهید رجایی رو دیدم که نون به دست داشت می یومد

بعد از احوال پرسی بهم گفت: اگه کمک می خواهید بیام کمک؟

ازش تشکر کردم و ایشون هم رفتند منزلشون

 

... بعد از چند دقیقه با کمال تعجب دیدم شهید رجایی برگشت

آستیناش رو بالا زده و اومده بود به ما کمک کنه

هر چه اصرار کردم که نمیخاد... شما زحمت نکشید ، فایده ای نداشت

می گفت: همسایه بودن یعنی همین

 

                                                 راوی: همسایه شهید رجایی

                                                 منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۱

 

واقعا آدم می مونه از این همه اخلاص

شهید رجایی عزیز! آخه چقدر نخست وزیری رو حقیر می دیدی که بیخیال از جایگاهت میرفتی و نخاله های ساختمان همسایه رو جمع می کردی؟

کاش بعضی از ما هم یاد می گرفتیم و به پست های دنیائی مون همینطوری نگاه می کردیم.

کاش ما هم به همسایمون اهمیت می دادیم. همسایه ای که بعضی هامون سال به سال یه بار هم نمی بینیمش. همسایه ای که پیامبر ص فرمود: آنقدر جبریل در مورد رعایت حقوق همسایه تاکید کرد که من فکر کردم الان می گوید همسایه از همسایه ارث می بره.

کاش اگه به همسایمون کمک نمی کنیم ، لااقل اذیتش نمی کردیم. انگار نشنیدیم که پیامبر ص فرمودند: هر کس همسایه اش از شرش در امان نباشد ، ایمان ندارد...

montazerani بازدید : 1322 پنجشنبه 21 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

داشتم تو جبهه مصاحبه می گرفتم

کنارم ایستاده بود که یهو یه خمپاره اومد و بوممم...

نگاه کردم دیدم یه ترکش بهش خورده و افتاده روی زمین

دوربین رو برداشتم و رفتم سراغش

بهش گفتم توی این لحظات آخر اگه حرف و صحبتی داری بگو

در حالی که داشت شهادتین رو زیر لب زمزمه می کرد ، گفت:

من از امت شهید پرور ایران یه خواهش دارم:

اونم اینکه وقتی کمپوت می فرستید جبهه

خواهشاً اون کاغذ روی کمپوت رو جدا نکنید

بهش گفتم: بابا این چه جمله ایه؟

قراره از تلویزیون پخش بشه ها!

یه جمله بهتر بگو برادر...

با همون لهجه ی اصفهانیش گفت:

اخوی! آخه نمی دونی ، تا حالا سه بار به من رب گوجه افتاده...

 

همینطور که دارین با این خاطره ی زیبا می خندید ، به این نکته هم توجه کنید که چقدر مرگ در ذهن شهدا حقیر بوده. اونقدر حقیر بوده که لحظه های آخر هم دست از شوخی بر نمی داشتند و دغدغه ی رفتن از این دنیا رو نداشتند...

montazerani بازدید : 548 پنجشنبه 14 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

رنگ صورتش پریده بود

لبهاش ترك خورده بود 

پاهاش زخمی شده بود

پرستار به وضع خرابش نگاه کرد و گفت:

برادر اجازه بديد داروی بيهوشی تزريق كنم.

اينطوری موقع درمان كمتر درد می كشيد.

با ناله گفت:نه خواهر! بيهوشم نكن!

داروتو نگه دار برا اونهايی كه زخم عميق تری دارند...

montazerani بازدید : 714 چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 نظرات (1)

 

تعداد مجروحین بالا رفته بود

فرمانده از میان گرد و غبار انفجارها دوید طرفم و گفت:

سریع بی سیم بزن عقب و بگو یه آمبولانس بفرستند مجروحین رو ببره

بی سیم زدم

به خاطر اینکه ممکن بود عراقی ها شنود کنن ، از پشت بی سیم با کُد حرف می زدیم

گفتم: حیدر... حیدر ... رشید!

چند لحظه صدای فش فش به گوشم رسید و بعد صدای کسی امد:

- رشید به گوشم

- رشید جان حاجی گفت یه دلبر قرمز بفرستید!

- هه هه دلبر قرمز دیگه چیه؟

- شما کی هستید؟ پس رشید کجاست؟

- رشید نیست. من در خدمتم

- اخوی! مگه برگه ی کُد نداری؟

- برگه کُد دیگه چیه؟ بگو ببینم چی می خوای؟

بد جوری گرفتار شده بودم

از یه طرف باید با کُد حرف می زدم که خواسته مون لو نره

از طرفی هم با یه آدم شوت برخورد کرده بودم

بازم تلاشمو کردم و گفتم:

- رشید جان! از همون ها که چرخ دارند!

- چی میگی؟ درست حرف بزن ببینم چی می خوای؟

- بابا از همون ها که سفیده

- هه هه. نکنه ترب می خواهی؟

- بی مزه! بابا از همون ها که رو سقفش یه چراغ قرمز داره

- دِ لا مصب زودتر بگو آمبولانس می خوام دیگه!

کارد می زدند خونم در نمی اومد

هر چی بد و بیراه بود پشت بی سیم بهش گفتم

اونهمه تلاش کردم دشمن نفهمه چی می خوایم ، اما این بنده خدا... 

 

                                                منبع: کتاب رفاقت به سبک تانک ، صفحه ۵۵

montazerani بازدید : 518 شنبه 09 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

خلیج فارس یا دریای پارس آبراهی است که در امتداد دریای عمان و در میان ایران و شبه جزیره‌ عربستان قرار دارد. نام تاریخی این خلیج، در زبان‌های گوناگون، ترجمه عبارت «خلیج فارس» یا «دریای پارس» بوده است.

montazerani بازدید : 573 شنبه 09 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

دلم لک زده واسه محمود وند........

آخ که چه حال و هوایی داشتیم اونجا.....

تنها جایی بود که نسبت به بقیه جاها بیشتر بهم آرامش داد.......

کنار شهیدگمنامی که تازه تو عملیات تفحص پیداش کرده بودند واقعا

حس عجیبی داشتیم

 
montazerani بازدید : 691 شنبه 09 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

تانک عراقی آتش گرفت

یه سرباز خودش رو از تانک پرت کرد بیرون

گیج گیج بود

چپ و راستش رو نگاه کرد

سر جاش ایستاد

قمقمه اش رو برداشت

شروع کرد به آب خوردن

یکی از بچه ها نشانه رفت طرفش

علی اکبر زد زیر اسلحه اش و گفت:

چیکار می کنی؟ مگه نمی بینی داره آب می خوره؟

نگذاشت بزندش.

بعدش هم گفت:

شما مثل امام حسین علیه السلام باشید نه مثل دشمنای امام حسین علیه السلام

 

                                         روایتی از زندگی شهید علی اکبر محمد حسینی

                                        راوی: رضا محمدی

                                        منبع: کتاب خط عاشقی ، صفحه ۱۴۵

montazerani بازدید : 477 شنبه 09 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

راه کاروان عشق از میان تاریخ میگذردو هرکس ، در زمان بدین صلا لبیک بگوید از ملازمان کاروان کربلاست....


 

                                                        "شهید آقا سید مرتضی آوینی"

 

montazerani بازدید : 632 پنجشنبه 07 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

خواهری  داد می زد گریه می کرد،می گفت:می خواهم صورت برادرم

 را ببوسم... اجازه نمی دادند.

 

یکی گفت:خواهرش است،مگر چه اشکالی دارد؟بگذارید برادرش را ببوسد.


 

گفتند:شما اصرار نکنید نمی شود...این شهید سر ندارد !


montazerani بازدید : 623 پنجشنبه 07 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

عملیات رمضان بود و هوا گرم

شهید افراسیابی و چند تا از بچه ها یه گوشه نشسته بودند

حا ج امیر گفت : تشنمه ، کسی آب داره بهم بده

یکی از بچه ها که توی قمقمه اش به جای آب ، آبمیوه ریخته بود ، گفت:

آب چیه حاجی ! آبمیوه بهت میدم

شهید افراسیابی تا اسم آبمیوه رو می شنوه میگه:

قربون لب های تشنه ات یا علی اصغر علیه السلام

تو کربلا آب پیدا نشد ،  اینجا به من آبمیوه میدی؟

اشکش سرازیر شد

رو کرد به آسمون و گفت:

خدایا میشه همینطور که میام آبمیوه رو بخورم ،

هنوز نخورده ، یه ترکش اصابت کنه به گلوم (با دست به نقطه ای از گلوش اشاره کرد)

منم فدائی حضرت علی اصغر علیه السلام بشم؟

 

... خمپاره شصت به زمین خورد

گرد و خاک همه جا رو فرا گرفت

هوا که صاف شد ، دیدند ترکش خورده به گلوش و داره خون میاد

درست همون جایی که با دست اشاره کرده بود

 

                                          روایتی از زندگی شهید امیر افراسیابی

                                          منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۰

 

montazerani بازدید : 790 چهارشنبه 06 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

 

روز شهادت حضرت زهرا یکی اومد خدمت آیت الله بهجت

عرض کرد: آقا تسلیت میگم ، به حضرت زهرا سلام الله علیها سیلی زدند

آیت الله بهجت فرمودند: الان هم به حضرت زهرا سلام الله علیها سیلی می زنند

عرض کردند: الان چطور به حضرت سیلی می زنند؟

آیت الله بهجت فرمودند: هر دختر شیعه با بی حجابیش یه سیلی به صورت حضرت زهرا سلام الله می زنه

 

از امروز وقتی توی شهر دور می زنی ببین حضرت زهرا سلام الله علیها روزی چند تا سیلی می خوره

نمی خوام نصیحت کنم

اما خیلی زشته که ما شیعیان هم خون به دل زهرای مرضیه کنیم

یا علی

montazerani بازدید : 589 سه شنبه 05 اردیبهشت 1391 نظرات (1)

به نام علی اعلی


ایام فاطمیه فرصت مناسبی است تا با سجایای بیکران مادر شیعه بیشتر آشنا شویم.
ضمن تسلیت ایام شهادت مظلومانه حضرت زهرا(س) توجه کاربران ارجمند را به روایتی در خصوص اولین کلام حضرت در بهشت جلب می‌کنیم.
مرحوم علامه مجلسی در جلد5 بحارالانوار روایتی نقل می‌کند که مضمون آن این است: سلمان فارسی از پيامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم چنين روايت كرده است: هنگامى‏كه فاطمه داخل بهشت می‌شود و آن‌چه خداوند برايش مهيا كرده مى‏بيند، اين آيه را تلاوت می‌کند:
(الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكُورٌ الَّذِي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فِيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فِيها لُغُوبٌ‏؛ الَّذي أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا يَمَسُّنا فيها نَصَبٌ وَ لا يَمَسُّنا فيها لُغُوبٌ ) (سوره فاطر، آيه 34و35)
آنها مى‏گويند: «حمد و ستايش براى خداوندى است كه اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است! همان كسى كه با فضل خود ما را در اين سراى اقامت جاويدان جاى داد كه نه در آن رنجى به ما مى‏رسد و نه سستى و واماندگى!


نورانی شدن بهشت از نور فاطمه سلام‌الله‌علیها ابن شهرآشوب مى‏نويسد: در بسياری از كتابها، از جمله كشف ثعلبی و فضائل ابوالسعادات، در معنای اين آيه (مُتَّكِئينَ فيها عَلَى الْأَرائِكِ لا يَرَوْنَ فيها شَمْساً وَ لا زَمْهَريراً) ؛(انسان، آيه‏13)
اين در حالى است كه در بهشت بر تختهاى زيبا تكيه كرده‏اند، نه آفتاب را در آنجا مى‏بينند و نه سرما را!
(ونمى‏بينند در بهشت نه آفتاب و نه سرمايی را. )
آورده‏اند كه ابن عباس گفت: چنانكه بهشتيان در بهشت هستند، ناگاه نوری مى‏بينند كه باغهای بهشت را نورانی كرد. اهل بهشت اظهار مى‏دارند: خدايا! تو در كتابی كه بر پيامبرت فرستادی، فرمودی: (لايرون فيها شمسا) (بهشتيان در بهشت‏خورشيدی نخواهند ديد. ) ندا مى‏رسد: اين، نور آفتاب و ماه نيست، بلكه علی و فاطمه از چيزی تعجب كرده و خنديدند و از نور آن دو، بهشت روشن گرديد. (مناقب‌ال‏ابى‏طالب، ج‏3، ص‏329)
زيارت انبيا از فاطمه در بهشت
آن‌گاه كه همه انبيا و اوليای خدا وارد بهشت‏شدند، آهنگ ديدار دختر پيامبر خدا مى‏كنند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به فاطمه فرمود: هرگاه اوليای خدا در بهشت مستقر گرديدند، از آدم گرفته تا ساير انبيا همه به ديدارت مى‏شتابند.
بحارالانوار، ج‏43، ص‏227

منبع: حوزه نیوز‍

montazerani بازدید : 745 سه شنبه 05 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

مدتی بود که هر چه می گشتیم شهیدی پیدا نمی شد

یه روز یکی از بچه ها نوار مرثیه ایام فاطمیه رو گذاشت

ناخودآگاه اشکمون جاری شد

بعد از عزاداری حرکت کردیم

داشتیم می گشتیم که یه تکه استخوان نظرم رو جلب کرد

با سر نیزه مشغول کندن شدم

یه تکه پیرهن از زیر خاک پیدا شد

مطمئن شدم شهیدی اینجاست

با فریاد بچه ها رو صدا کردم

روضه ی حضرت زهرا سلام الله علیها کار خودش رو کرده بود

پیکر شهید کاملا نمایان شد

لحظاتی بعد متوجه شدم شهید دیگری هم کنار او قرار داره

از حالت افتادنشون فهمیدم موقع شهادت صورت هاشون رو به همدیگه بوده

پیکر شهدا رو که بیرون آوردیم با کمال تعجب دیدم که پشت پیرهن هر دوتاشون نوشته:

می روم تا انتقام سیلی زهرا سلام الله علیها بگیرم

منبع: کتاب شهید گمنام ، صفحه ۲۰۰

montazerani بازدید : 755 یکشنبه 03 اردیبهشت 1391 نظرات (1)

 

ائمه اطهار علیهم السلام رو خیلی دوست داشت

اما علاقه اش به حضرت زهرا سلام الله علیها خیلی بیشتر بود

ورد زبونش یه جمله بود:

دوست دارم دست خود را ، گه به صورت ، گه به پهلو ، گاه بر بازو بگیرم

 

توی عملیات کربلای ۱۰ به آرزوش رسید

گلوله ی توپ به صورت ، پهلو و بازوش برخورد کرد

مث مادر سادات پر کشید

همانطوری که دوست داشت...

 

                                        خاطره ای از زندگی شهید فریدون کرمی

                                         منبع: سالنامه فرهنگی مشکوة

 

چقدر ما آدما آرزوهامون با هم فرق می کنه

تمام آرزوهای من به لذت های ناچیز و زودگذر دنیا ختم میشه ، اما آرزوهای شهید...

کاش یاد بگیریم آرزوهای قشنگ داشتن رو

montazerani بازدید : 875 شنبه 02 اردیبهشت 1391 نظرات (0)

الله اکبر
اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمد رسول الله اشهید ان علیاً ولی الله

خداوندا فقط می‌خواهم شهید شوم شهید در راه تو، خدایا مرا بپذیر و در جمع شهدا قرار بده. خداوندا روزی شهادت می‌خواهم که از همه چیز خبری هست الا شهادت، ولی خداوندا تو صاحب همه چیز و همه کس هستی و قادر توانایی، ای خداوند کریم و رحیم و بخشنده، تو کرمی کن، لطفی بفرما، مرا شهید راه خودت قرار ده. با تمام وجود درک کردم عشق واقعی تویی و عشق شهادت بهترین راه برای دست یافتن به این عشق.

نمی‌دانم چه باید کرد، فقط می‌دانم زندگی در این دنیا بسیار سخت می‌باشد. واقعاً جایی برای خودم نمی‌یابم هر موقع آماده می‌شوم چند کلمه‌ای بنویسم، آنقدر حرف دارم که نمی‌دانم کدام را بنویسم، از درد دنیا، از دوری شهدا، از سختی زندگی دنیایی، از درد دست خالی بودن برای فردای آن دنیا، هزاران هزار حرف دیگر، که در یک کلام، اگر نبود امید به حضرت حق، واقعاً چه باید می‌کردیم. اگر سخت است، خدا را داریم اگر در سپاه هستیم، خدا را داریم اگر درد دوری از شهدای عزیز را داریم، خدا داریم.

ای خدای شهدا، ای خدای حسین، ای خدای فاطمة زهرا(س)، بندگی خود را عطا بفرما و در راه خودت شهیدم کن، ای خدا یا رب العالمین.

راستی چه بگویم، سینه‌ام از دوری دوستان سفر کرده از درد دیگر تحمل ندارد. خداوندا تو کمک کن. چه کنم فقط و فقط به امید و لطف حضرت تو امیدوار هستم. خداوندا خود می‌دانم بد بودم و چه کردم که از کاروان دوستان شهیدم عقب مانده‌ام و دوران سخت را باید تحمل کنم. ای خدای کریم، ای خدای عزیز و ای رحیم و کریم، تو کمک کن به جمع دوستان شهیدم بپیوندم.

                      

گرچه بدم ولی خدا تو رحم کن و کمک کن. بدی مرا می‌بینی، دوست دارم بنده باشم، بندگی‌ام را ببین. ای خدای بزرگ، رب من، اگر بدم و اگر خطا می‌کنم، از روی سرکشی نیست. بلکه از روی نادانی می‌باشد. خداوندا من بسیار در سختی هستم، چون هر چه فکر می‌کنم، می‌بینم چه چیز خوب و چه رحمت بزرگی از دست دادم. ولی خدای کریم، باز امید به لطف و بزرگی تو دارم. خداوندا تو توانایی. ای حضرت حق، خودت دستم را بگیر، نجاتم بده از دوری شهدا، کار خوب نکردن، بندة خوب نبود،… دیگر…
حضرت حق، امید تو اگر نبود پس چه؟ آیا من هم در آن صف بودم. ولی چه روزهای خوشی بود وقتی به عکس نگاه می‌کنم. از درد سختی که تمام وجودم را می‌گیرد دیگر تحمل دیدن را ندارم. دوران لطف بی‌منتهای حضرت حق، وای من بودم نفهمیدم، وای من هستم که باید سختی دوران را طی کنم. الله اکبر خداوندا خودت کمک کن خداوندا تو را به خون شهدای عزیز و همة بندگان خوبت قسم می‌دهم، شهادت را در همین دوران نصیب بفرمایید و توفیق‌ام بده هر چه زودتر به دوستان شهیدم برسم،

انشاء الله تعالی.

منزل ظهر جمعه ۶/۴/۸۲

montazerani بازدید : 601 شنبه 02 اردیبهشت 1391 نظرات (0)
 

شهید عبدالحسین برونسی فرمانده مون بود

یه روز بچه های گردان رو جمع کرد تا براشون حرف بزنه

اول صحبتش مثل همیشه گفت: السلام علیک ایتها الصدیقه الشهیده

بغض گلوش رو گرفت و اشک توی چشماش جمع شد

همیشه همینطور بود

اسم مادر سادات رو که می برد ، بی اختیار اشکش جاری می شد

موضوع صحبتش ، حول و حوش امدادهای غیبی بود

لا به لای حرفاش خاطره ی قشنگی گفت:

 

" شب عملیات ، آروم و بی سر و صدا داشتیم می رفتیم جلو

یه دفعه خوردیم به یک میدان مین

شبهای قبل که اومده بودیم شناسایی ، به چنین میدان مینی برخورد نکردیم

احتمالا مسیر رو یه کم اشتباه اومده بودیم

ما نوک حمله قرار داشتیم و اگر معطل می کردیم ، هیچ بعید نبود عملیات شکست بخوره

تنها راه چاره رو توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها دونستم

با آه و ناله متوسل شدم به بی بی دو عالم

توی اون شرایط حساس نمی دونم چطور شد که انگار کاملاً از خودم بی اختیار شدم

یه حال از خود بیخودی بهم دست داد

رفتم سمت بچه های گردان که قضیه ی میدون مین رو نمی دونستن

بی اختیار بهشون گفتم حمله کنین

بچه ها به سمت میدان مین دویدند

خودم هم آمدم بروم که یکی از بچه های اطلاعات عملیات دستم رو گرفت و گفت:

حاجی چیکار کردی؟

تازه آنجا فهمیدم چه دستوری دادم

ولی دیگه خیلی از بچه ها وارد میدان مین شده بودند

همانطور هم به سمت دشمن آتش می ریختند

هر آن منتظر بودم که مین ها منفجر بشه

اما با عنایت حضرت زهرا س تا آخرین نفر هم رد شد و هیچ مینی منفجر نشد

سر از پا نشناختم

دویدم سمت دشمن ، از روی همان میدان مین

فردا صبح درگیر رفتیم میدان مین رو دیدیم

تمام مین ها روشون جای رد پا بود

بعضی حتی شاخکهاش هم کج شده بود

ولی به لطف حضرت زهرا سلام الله هیچ کدام منفجر نشده بود "

 

... خدا رحمت کنه شهید برونسی رو

آخر صحبتاش با گریه می گفت:

بدونین که حضرت زهرا س و اهل بیت ع توی تمام عملیات ها ما رو یاری می کنن

 

محمد رضا فداکار یکی از همرزم های شهید برونسی می گفت:

چند روز بعد از اون عملیات دو سه تا از بچه ها گذرشون به همان میدان مین خورد

به محض اینکه نفر اول پا توی میدان مین گذاشت

یکی از مین ها عمل کرد و پاهاش قطع شد

                                          

                                            راوی: علی اکبر محمدی پویا

                                            منبع: کتاب خاک های نرم کوشک ، صفحه ۱۸۴

montazerani بازدید : 734 جمعه 01 اردیبهشت 1391 نظرات (1)

خواب و استراحت نداشت.می گفت:" پاسدار یعنی کسی که کار کند،

بجنگد، خسته شود، نخوابد تا وقتی که خود به خود خوابش بگیرد."یک

بار  

توی جلسه ی فرماندهان که داشت

روی کالک، شرایط منطقه را توضیح

 می داد، یکدفعه وسط صحبتش

 صدایش قطع شد.از خستگی خوابش

 برده بود.دلمان نیامد بیدارش کنیم.چند دقیقه بعد که خودش بیدار شد،

 عذرخواهی کرد و گفت:" سه چهار روز است که نخوابیده ام."

montazerani بازدید : 667 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (0)

 

 

نسبت به تربیت بچه ها خیلی حساس بود

سعی می کرد با مطالعه و مشورت با کارشناسان ، بهترین روش تربیتی رو انتخاب کنه

یادمه یه روز دیدم بعد از اینکه کفش های خودش رو واکس زد ،

مشغول واکس زدن کفش های پسر بزرگمان شد

علت این کارش رو پرسیدم ، گفت:

پسرمان جوان است

ممکن است اگر مستقیم به او بگویم کشفت را واکس بزن ، جواب ندهد

این کار را می کنم تا به طور عملی واکس زدن را به او یاد دهم

 

                                 خاطره ای از زندگی شهید صیاد شیرازی

                                  راوی: همسر شهید


montazerani بازدید : 606 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (0)

 

هر وقت پسرم می خواست بره جبهه ، صورتش رو می بوسیدم

ایشون هم بوسه ای به پیشانی ام می زد

وقتی خبر شهادتش رو آوردند

اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که پیشانی اش رو غرق بوسه کنم

 

... پیکرش رو که دیدم ، پارچه رو کنار زدم

آمدم پیشانی اش را ببوسم

اما صحنه ای دیدم که جگرم هزار تکه شد

پسر نازنینم قسمت بالای صورتش رو نداشت

ترکش پیشانیش رو برده بود...

 

                                                  راوی: مادر شهید علی کلهری

montazerani بازدید : 561 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (8)

 

حاج احمد آقا داشت حکم ریاست جمهوری اش رو در محضر امام می خواند

اون لحظه چهرۀ شهید رجایی خیلی برام قابل توجه بود

چهره ای گرفته و متفکر

 

... شب ازش پرسیدم:

وقتی داشتن حکم ریاست جمهوریت رو می خواندند ، خیلی توی خودت بودی

جریان چی بود؟

بهم گفت: خوب فهمیدی!

آن موقع داشتم به خودم می گفتم فکر نکنی حالا کسی شدی

تو همون رجایی سابقی

از خدا خواستم کمکم کنه تا خودم رو گم نکنم

ازش خواستم قدرتی بهم بده تا بتونم به این مردم خدمت کنم

 

                             خاطره ای از زندگی شهید محمد علی رجایی

                             راوی: آقای محمود صدیقی

montazerani بازدید : 6409 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (14)

 

همیشه می گفت: انشاءالله که خیره

تکه کلامش بود

یه روز غروب توی سنگر نشسته بودیم که عقرب نیشش زد

همگی کمک کردیم تا برسونیمش سنگر امداد

بازم داشت زیر لب می گفت: انشاءالله که خیره

از سنگر بیرون اومدیم و رفتیم سمت امداد

هنوز چند قدمی از سنگر فاصله نگرفته بودیم که صدای خمپاره اومد

درست خورد وسط سنگرمون و هیچی ازش باقی نماند

هاج و واج مونده بودیم

فهمیدیم اون عقرب فرستاده ی خدا بود که ما رو از سنگر دور کنه

اونجا بود که به تکه کلام حبیب رسیدم

واقعاً هر چی خدا بخواهد همون میشه

 

                                  خاطره ای از زندگی شهید حبیب الله کلهر

                                  منبع: سالنامه یاران ناب ۱۳۹۱

 

بعد از هر کاری انشاءالله یادمون نره

بذاریم خدا کارامون رو مدیریت کنه

اگه اینجوری بشه موفقیت ها رو رحمت می دونیم و شکست ها رو حکمت ...

montazerani بازدید : 784 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (0)

دین فروشی اینقدر ارزان نبود

 

صحبت از موسیقی و عرفان نبود

هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود

 

دختران را بی حجابی ننگ بود

رنگ چادر بهتر از هر رنگ بود


مرجعیت مظهر تکریم بود

حکم او را عالمی تسلیم بود

 

هدیه بر رقاصه ها واجب نبود

قدر عالم کمتر از مطرب نبود

 

آه در این سالهای پر تعب

کار فرهنگی شده عیش و طرب

 

ذهن پاک نوجوانان محل

پر شده از فیلمهای مبتذل

 

گوش کن اینک نوای جنگ را

قصه ای از شهر بعد از جنگ را

 

قصه ای پر سوز و تاب و التهاب

قصه ای تلخ و سرار اضطراب

 

قصه ی شهری که غرق درد بود

آتش شهوت، درونش سرد بود

 

شهر ما شبهای خیبر یاد داشت

رمز یا زهرا و حیدر یاد داشت

 

شهر ما همت درون سینه داشت

با شهادت اُنس از دیرینه داشت

 

شهر ما روح خدا در دست داشت

صد هزاران عاشق سرمست داشت

ناگهان این شهر ما بی درد شد

آتش غیرت درونش سرد شد

 

حال و روز شهر قصه چَپ شده

پوشش خاکی لیاس رَپ شده

 

دیگر از جبهه در این جا رنگ نیست

دیگر آن حال و هوای جنگ نیست

 

یا خمینی ؛ ای خلیل بت شکن

خیز و بنگر فتنه های شهر من

جبهه و یاران من گم گشته اند

غرق در نسیان مردم گشته اند

پس چه شد یاد پرستوهای جنگ

یاد جبهه ؛یاد آن خونین تفنگ

 

ای شما آن سوی آتش رفتگان

ای شما آغوش لیلا خفتگان

 

بنگرید این لکه های ننگ را

فتنه های شهر بعد از جنگ را

 

عده ای با نامتان نان می خورند

ای شهیدان، خونتان را میخورند

 

جنگ رفت و شهر ما تاریک شد

راه وصل عاشقان باریک شد

خدایا مرگ ما را شهادت و زندگیمان را قدم نهادن در راه شهدا قرار ده

 

montazerani بازدید : 1273 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (1)

شهیدان از شما شرمنده هستیم

که دنیای دنی را بنده هستیم


زبانی یادتان را پاس داریم

به میدان عمل بازنده هستیم


شما محبوب درگاه الهی

ولی ما از گنه آکنده هستیم


شهیدان دست ما را هم بگیرید

سرود توبه را خواننده هستیم

montazerani بازدید : 2476 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (4)

شب عملیات نوجوانی بسیجی بدنبال پیشانی بند می گشت.

گفتم: این همه پیشانی بند اینجاست ، یکی را بردار ، مگه چه فرقی می کنه؟

گفت: بله! ولی من پیشانی بندی می خوام که روش نوشته باشه یا زهرا سلام الله علیها .

گفتم: چرا؟

سرش رو پایین انداخت و گفتـ: آخه من مادر ندارم...

montazerani بازدید : 745 پنجشنبه 31 فروردین 1391 نظرات (0)

 

برای تهیه مهمات باید حاج احمد متوسلیان رو می دیدم

به طرف اتاق فرماندهی رفتم

در باز بود ، اما حاج احمد نبود

یکی از دوستان گفت:

مطمئن نیستم ، اما شاید بدونم کجاست!

 

... به طرف دستشویی ها راه افتادیم

درست حدس زده بود

حاج احمد در حالی که سطل آب به دست داشت ،

مشغول نظافت دستشویی ها بود

داغ شدم

رفیقمون رفت تا سطل رو از دستش بگیره

حاج احمد یک قدم عقب کشید و به نظافت مشغول شد

نگاهی کرد و گفت:

یادت باشه! فرمانده هنگام جنگ برادر بزرگتر همه است

و در بقیه مواقع کوچکتر از همه...

 

                                      منبع: کتاب با راوایان نور ، صفحه ۱۳۸

همسنگران

حاج حمید

محکآسایشگاه خیریه کهریزک

بنیاد خیریه مهر نور, بنر حمایتی,بنر خیریه,بنر مهر نور

در انتظار یار

سربداران

لوگوي ما

هواداران کربلایی مجید نریمانی

پایگاه سایبری بشارتی هامعبر سایبری منتظران مهدیلوگوي ما

پایگاه مقاومت بسیج شهید شاهسونی

mahdibiya.ir ║ مـهـدے بـیـا

ایثار و شهادت در دفاع مقدس

در انتظار او ...

ذاکرين12

پايگاه اينترنتي كميل

پاتوق عمارها

معبرسايبري ساوه

عطرکربلا


پايگاه اينترنتي كميل


مولامهدی گل یاس

تعداد صفحات : 14

درباره ما
نویسندگان گروه: بگذار گمنام بمانیم http://sarbandhay-khaki.ir
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نویسندگان
    لینک دوستان
  • شاهدان زمان
  • تبادل لینک
  • ♦ منتظران شهادت ♦
  • باب اسفنجی
  • تور تایلند
  • گنجینه
  • خاکریز سایبری خادم الشهداء
  • پایگاه فرهنگی مهدیاردوزدوزانی
  • مولا مهدی گل یاس
  • تبادل لینک
  • اس ام اس خنده دار
  • سایت تفریحی و سرگرمی
  • پروژه مقاله برنامه
  • وبلاگ آمنین
  • معبر سایبری♥ســــــاوه♥
  • قندون
  • شهدای شهرستان مهران
  • هیئت منتظران حضرت مهدی (عج)شهرستان مهرا
  • لایسنس موقت نود32 رایگان
  • خرید شارژ ایرانسل
  • ????? ????
  • سایت تفریحی
  • بنر سازان آینده
  • کسب درامد اینترنتی
  • هدف از صالحین تغییر رفتار است
  • نوجوانان پایگاه شهید سید مصطفی خمینی
  • خبرنامه
  • هواداران کربلایی مجید نریمانی
  • پایگاه فرهنگی مذهبی جنگ و زن
  • رزمنده سایبری ولایت
  • سایت تبادل لینک ترانه سکوت
  • طرح با تو حرف می زند
  • چت روم فارسی
  • شهدا
  • «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیم»
  • شهدای صحنه
  • قلم سرخ
  • لینک باکس اندیشه گستر
  • ازشهداتابهشت
  • دریای بی کران
  • شارژایرانسل
  • هرکه دارد هوس کرببلا بسم الله
  • پایگاه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان زنجان
  • خاکیان افلاکی
  • در انتظار یار
  • مرکا(شهدا ذخائر عالم بقا هستند)
  • مرصاد(کمین گاه حق)
  • ahmad kazemi
  • یوسف زهرا(عج)
  • حضرت مهدی(عج)...دلتنگتم
  • نردبان عروج
  • کربلایی 110
  • گروه تواشیح معراج النبی (ص) شهرستان بابل
  • شوریده و شیدا
  • رزمنده سایبری
  • آیینه ی خدا
  • جـــــنـــــگ نـــــــــــــرم
  • خـورشـیـد طــوس
  • قلم بلاگ
  • از عــــمـــــق وجــــــود
  • شـیـطـان پـرسـتـی
  • سیب سلامت
  • به سوی رستگاری
  • ایمان به توانایی های خود
  • ابزارهای رایگان وب ابزارک
  • صراط علی ع
  • جوان آسمانى
  • پایگاه اطلاع رسانی روح الامین
  • لاله های بخش کومله
  • خیمه گاه اباالفضل(ع)
  • عاشقانه های من
  • هوانورد
  • html
  • جمعه و انتظار
  • به یاد اون روزها...!
  • بچه مسجدی ها
  • به دنبال رفیق
  • روزنوشتــــ ـهآیِ من
  • شلمچه سرزمين عاشقان وعارفان
  • به یاد شهدا ، شهدا التماس دعا
  • نمره ما پیش شهدا چنده؟
  • عقربه های زمان....
  • شهید علم الهدی
  • شهید مطهری
  • شهید دیالمه
  • شهید چمران
  • شهید آوینی
  • (our magic teacher)
  • مسعود ده نمکی
  • حب العباس
  • آیه الله مکارم شیرازی
  • ریاست محترم جمهوری
  • سایت تخصصی مقام معظم رهبری
  • دفتر مقام معظم رهبری
  • وب سایت امام خمینی ره
  • بزرگترین کامیونیتی ایرانیان مقیم استرالیا
  • دانلود سریال جدید
  • قیمت روز خودروی شما
  • آخرین مطالب ارسال شده
  • نظرسنجی
    شادی روح شهدا صلوات بفرستید؟
    آمار سایت
  • کل مطالب : 653
  • کل نظرات : 402
  • افراد آنلاین : 5
  • تعداد اعضا : 187
  • آی پی امروز : 44
  • آی پی دیروز : 104
  • بازدید امروز : 83
  • باردید دیروز : 399
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 6
  • بازدید هفته : 4,140
  • بازدید ماه : 13,474
  • بازدید سال : 88,988
  • بازدید کلی : 1,642,214