اولی پر کشید . دومی پر کشید . سومی پر کشید... سیزدهمین...
شال عجیبی بود . روی گردن هر کسی می انداخت , شهادتش رد خور نداشت .
هنگام دوختنش آن را نذر حضرت زهرا(س) کرده بود .
نفر چهاردهم هم مفقودالاثر شد . خودش هم بعدها پر کشید .
" خاطره ای به نقل از سردار مصطفوی "
" شادی ارواح مطهر شهدای گمنام صلواتی هدیه کنید "